Kracht van Utrecht zette samen met Milieudefensie een campagne op om burgers zelf metingen uit te laten voeren. Uit de campagne bleek (er was maar op 11 plaatsen gemeten en niet eens de vuilste) dat vrijwel overal (behalve op de Marnixlaan) in de stad aan de norm van 40 microgram/m3 NO2 wordt voldaan. En dus kan wethouder Lot van Hooijdonk zeggen: zie je dat we op de goede weg zijn?
De gemeente heeft een meetnet met 53 meetlocaties. Daar blijken meerdere overschrijdingen uit die niet uit de 11 metingen van de Kracht van Utrecht/Milieudefensie blijken.
Vraag: wat wilde Kracht van Utrecht/Milieudefensie nu met deze ‘actie’ bereiken? Wat er feitelijk met de actie bereikt is, is dat de wethouder tevreden kan vaststellen dat er geen noodzaak is het beleid te wijzigen: aanleg van parkeergarage onder het Jaarbeursplein, de aanleg van een snelweg langs Overvecht, aanleg van ongelijkvloerse kruisingen bij het Anne Frankplein en het 5 Meiplein, optimale autobereikbaarheid van de binnenstad.
In het actieplan dat door Kracht van Utrecht/Milieudefensie aan de wethouder werd aangeboden werd ingestemd met de milieuzone voor personen- en bestelauto’s. Ook daar was de wethouder blij mee. De ‘actie’ kon dus met gemak worden uitgelegd als een steunbetuiging aan de gemeente, althans aan GroenLinks-wethouder Lot van Hooijdonk.
Net als Kracht van Utrecht had Milieudefensie al eerder laten weten van harte in te stemmen met de Utrechtse milieuzone. De standaardinspraakreactie Milieudefensie die door 37 leden werd ingediend was zo lovend dat men zich moeilijk aan de indruk kan onttrekken dat die in overleg met de toenmalige wethouder Lintmeijer opgesteld was.
Dankzij het VW-schandaal is het inmiddels tot bijna iedereen doorgedrongen dat diesels van na 2001 niet schoner zijn dan diesels van voor 2002 en dat de milieuzone de lucht dus geen spat schoner maakt. Dat moet voor deskundigen van de gemeente en van adviesbureaus (en eigenlijk ook voor Milieudefensie) geen nieuws zijn, want TNO schreef dat al in 2012.
Volgens ‘Regio in beweging’ (MIRT-rapport waar de gemeente aan meegewerkt heeft) neemt het autoverkeer van en naar het Utrechtse stationsgebied tussen 2010 en 2020 mogelijk toe met 100%. De bedoeling van de milieuzone was kennelijk om niets tegen die ontwikkeling te hoeven doen. De milieuzone zou het verkeer zoveel schoner maken dat er nog veel meer auto’s bij kunnen.
Kenmerkend voor de ‘acties’ van Kracht van Utrecht en Milieudefensie is dat die zich onthouden van kritiek op de wethouder. Mogelijk omdat die de laatste jaren (Lintmeijer en Van Hooijdonk) van GroenLinks zijn. Dat maakt het voor het college wel erg makkelijk om weg te komen met bijvoorbeeld het besluit om een nieuwe parkeergarage aan te leggen onder het Jaarbeursplein (extra auto’s!) of erop aan te sturen dat de Marxdreef/Einsteindreef worden opgewaardeerd tot snelweg.
Het valt eenvoudig in te zien dat Kracht van Utrecht en Milieudefensie met hun acties juist bijdragen aan nóg meer verkeer en dus nóg meer uitstoot van CO2 (klimaat) en nóg meer ongezonde lucht.
Als je, zoals kennelijk het geval is bij Kracht van Utrecht en Milieudefensie, er van uitgaat dat de gemeente eigenlijk hetzelfde wil (schone lucht), dat de cijfers van de gemeente en haar adviseurs over de milieuzone betrouwbaar zijn, dat je maar het beste met de gemeente kan samenwerken in plaats van de wethouder (‘die wij juist moeten steunen omdat ze van GroenLinks is’ ) te kritiseren, kom je van de koude kermis thuis. Kracht van Utrecht en Milieudefensie bedoelen het ongetwijfeld goed, maar helaas bereiken ze met hun acties het omgekeerde van wat ze beogen.